Ruhbaz
Ruhbaz derler bana
Ruhlarım var oynarım onlarla
Kimisi çok asi olur kimisi
Yaygara
Bilirim halinden
Bana dokunmaz yara
Yürek dediğin değil ki bilek eğilsin
Ya kırılsın yürek ya dikilsin
Kim bilir belki “sen” gözlerimdesin
Gözlerim karanlığa alışık
Doğru ya “sen” ne bilesin
Ruhbaz koydular ben olmadan önce
Olduktan sonra saydılar
Kulağıma bin hece
Olmasın kanatın gitmesin güce
Kalmasın tozların bilmesin gece
Gözler kan tutar gölgelerin ardından
Yıkılan hayatlar can bulur kanlı canlardan
Rüzgârdır bu savurur kimi hayatlar hayalden
Kırılan kanat olmuş ne olsun
Görmesin sakın yardan
Kalır kimi zaman yürekler bedende
Kimi zaman ruhlar yükselir karanlık gecede
Çok çığlıklar var soğuk esen hecede
Gecenin uyuz nefesleri yükselir nicede
Kulağım sağır gözlerim ağır
Bırakır geçer geceler kahır
Nice yürekleri ağlattı
Bilinmez dertler hiç