Kırışık

Pörsümüşüm bataklıklarda

Yok olmuşum farkına varmadan

Gecenin mavisinin kenarına gömmüşüm

Umudu

Ve ardıma bakmadan atmışım adımlarımı

Her bir adımımda yeni bir sonun yeni bir ilk’ini görmüşüm

Ve gitmişim

Yıpranmış bedenimi yanıma katarak

Uzaklardaki tepelerin ardına gizlemişim

Ben’i ben’deki maviliklerin tan teli rüzgârını

Rüzgârın uğultusuyla silmişim gözyaşlarımı

Ve o gözyaşlarım her bir yel de biraz daha kaymışlar

Kristal taneleri buzun mavisini resmetmiş tuvalinde

Ve akmayan gözyaşlarım dağlamış yüreğimi